Vierkleurendruk is het proces waarbij de subtractieve primaire kleuren (geel, magenta, cyaan) en zwart worden afgedrukt. Als er andere kleuren dan geel, magenta, cyaan en zwarte inkt worden gebruikt om de oorspronkelijke kleur van het drukproces te kopiëren, mag dit niet "vierkleurendruk" worden genoemd, maar "steunkleurdruk" of "puntkleurdruk".
Vierkleurendruk is een lithografische drukmethode waarbij de primaire kleuren rood, groen en blauw en de kleuren zwart (inkt of kleurstof) worden gebruikt volgens het principe van subtractieve menging om een volledige kleurenreproductie te bereiken.
Vierkleurendruk is een van de soorten drukwerk. Het is een methode voor het afdrukken in kleur met vier kleuren: geel (Y), magenta (M), blauw (C) en zwart (BK). Theoretisch is het mogelijk om duizenden kleuren te verkrijgen met vierkleurendruk, waarbij Y, M, C en BK worden gecombineerd zonder herhaling.
Bij het vierkleurendrukproces worden vierkleurenrasterhoeken en vierkleureninkt (de drie subtractieve primaire kleuren: cyaan, magenta, geel en zwart) gebruikt om de kleur van het origineel te reproduceren. Dit wordt ook wel procesdruk of CMYK-druk genoemd, een term die is afgeleid van de drukinkt.
Druk kleurenafbeeldingen af met drie subtractieve primaire kleuren (geel, magenta en cyaan) en zwart. De originele kleurenafbeeldingen die voor het afdrukken worden gebruikt, moeten worden gescheiden in hun eigen scheidingen. Vervolgens wordt een zwarte scheidingsplaat toegevoegd om de cyaan-, magenta- en gele inkt te corrigeren en zo de zwartheid van de afgedrukte afbeelding te verbeteren. Deze films worden gebruikt om de vier platen te maken die nodig zijn voor vierkleurendruk.
Op een drukpers moet elke plaat nauwkeurig op de andere platen worden afgestemd om resultaten van hoge kwaliteit te verkrijgen. Dit is de industriestandaard voor drukwerk. CMYK is een kleursysteem dat veel wordt gebruikt in computerprintapparatuur.